- هلی چال (هََ کُ)
دهی است ازبخش مرکزی شهرستان آمل که 225 تن سکنه دارد. آب آن از چشمه و محصول عمده اش غله، لبنیات، عسل و کاردستی زنان شال بافی است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3)
معنی هلی چال - جستجوی لغت در جدول جو
- هلی چال
منطقه ای جنگلی در جنوب بالا جاده ی کردکوی، مرتعی در راستوپی
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(گُ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان ززوماهرو بخش الیگودرز شهرستان بروجرد که در 100هزارگزی جنوب راه شوسۀ ازنا به درود واقع شده است. هوای آن معتدل و سکنه اش 300 تن است. آب آنجا از چشمه و قنات تأمین میشود. محصول آن غلات و لبنیات و شغل اهالی زراعت و گله داری و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)
(هَُ چَ)
لغت نامه دهخدا
نام یکی از دهات هزارجریب مازندران بوده است. (از سفرنامۀ مازندران و استرآباد رابینو ص 165 ترجمه فارسی). رجوع به هلی چال شود
(وَ کِ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان بنافت بخش دودانگۀ شهرستان ساری. سکنۀ آن 210 تن است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)
(گَ لَ / لِ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دیه های استرآبادرستاق مازندران. (از ترجمه سفرنامه مازندران و استرآباد رابینو ص 171)
ریچار، لیچار، مربای دوشابی و آنچه از شیر و دوغ و ماست پزند، (برهان)
(تَ)
لغت نامه دهخدا
علی الحال. علی ای حال. بر هر حال. در هر حال. به هرحال. رجوع به ’علی ای حال’ شود:
نوگشته کهن شود علی حال
ور نیست مگر که کوه شروین.
ناصرخسرو.
ور در جهان نیند علی حال غایبند
ور غایبند بر تن ما چون که حاضرند.
ناصرخسرو.
زین جهان مندیش و او راگیرکو به از جهان
سر به از افسر علی حال، ارچه نیکو افسر است.
عنصری.
گرگ بر اطراف این حظیره روان است
گرگ بود بر لب حظیره علی حال.
منوچهری.
دینار دهد، نام نکو باز ستاند
داند که علی حال زمانه گذران است
منوچهری
نوگشته کهن شود علی حال
ور نیست مگر که کوه شروین.
ناصرخسرو.
ور در جهان نیند علی حال غایبند
ور غایبند بر تن ما چون که حاضرند.
ناصرخسرو.
زین جهان مندیش و او راگیرکو به از جهان
سر به از افسر علی حال، ارچه نیکو افسر است.
عنصری.
گرگ بر اطراف این حظیره روان است
گرگ بود بر لب حظیره علی حال.
منوچهری.
دینار دهد، نام نکو باز ستاند
داند که علی حال زمانه گذران است
منوچهری
(دَ)
لغت نامه دهخدا
مرکّب از: ترکی دلی، به معنی دیوانه + چای، به معنی رود، شعبه ای است از رود حبله رود در ناحیۀ خوار تهران. (جغرافیای طبیعی کیهان)، رود کوتاهی است در شمال ایران این رود در ناحیۀ دماوند از کوههای مومج سرچشمه گرفته وارد دشت خوار می شود و همه جا مجرای آن دره های تنگ است و ظاهراً بمناسبت سرعت جریانش به این نام خوانده شده است. (ازدائره المعارف فارسی)، و یا بمناسبت تغییری که بسبب سرعت در بستر خود دهد، نام خشک رودی به مغرب قزوین که از کوههای سفید درّان سرچشمه گیرد و جلگۀ غربی قزوین را از آب بهارۀ خود مشروب سازد
الی الحال: مستوفیان جدید که از دو سال قبل الی حال بمنصب استیفانایل شده اند
مربا (عموما)، مربایی که از دوشاب سازند (خصوصا)، آنچه که از شیر ودوغ و ماست پزند: یکی غرم بریان و نان از برش نمکدان لیچار گرد اندرش. (شا. لغ)، سخن ناروا و ناپسند که باشخاص گویند
از روستاهای سجارود بابل
از توابع بابل کنار بابل
محل ورود به باغ یا مزرعه، پله ی چوبی در دو طرف پرچین برای
تپه ای از گل رس مخصوص که از آن برای ترمیم دیواره ی خانه استفاده
دره ای در ولوپی قائم شهر
از مراتع لنگای عباس آباد
نام مرتعی در پرتاس سوادکوه
از توابع بابل کنار بابل
درخت آلوچه
گیلاس وحشی
از توابع بنافت ساری
از توابع بندپی واقع در منطق ی بابل
محل استخراج گل سفید
از توابع کلاردشت چالوس
آتشگاه، چاله ی اجاق هیزمی
نام رودخانه ای در لار قصران است
پرستو چلچله، خسته کوفته
چاله ی مخصوص برداشت گل، چاله ای که در اثر برداشت خاک ایجاد
چاله ای که در حوالی تلم تعبیه کنند تا آب دوغ و زایدات در آن
پیلم چال
محلی که گیاه آقطی در آن تبدیل به کود می شده است
پهلو نشین، کسی که در کنار دیگری می نشیند، به پهلو خوابیدن، نشیمن گاه، ردپا، نشان و علامتی که در
نام مرتعی در حوزه ی کارمزد آلاشت سوادکوه
دره ای یخچالی واقع در علم کوه کلاردشت